از مسائل مهم رهبري ديني نسل جوان، نحوه برخورد افراد با نسل جوان است. برخورد بزرگترها بايد با نسل جوان بر اساس واقع بيني، منطق و استدلال باشد. زيرا اگر به سؤالات و احساسات پاك نسل جوان پاسخ منطقي و درست داده نشود موجب سرخوردگي و نااميدي و نهايتا - طغيان نسل جوان خواهد شد.
متأسفانه امروزه آن چنان كه بايد و شايسته است با مسائل و مشكلات نسل جوان به طور دلسوزانه و منطقي برخورد نشده است. و استاد مطهري از اين برخورد غلط با جوانان بسيار ناراحت بود و مي گفت: روشي كه ما (روحانيان و مربيان ديني) در مقابل نسل جوان در پيش گرفته ايم همان روش دهان كجي، انتقاد و سرزنش نسل جوان مي باشد كه اين شيوه درست نيست. اگر بدون احترام گذاشتن به نسل جوان بخواهيم نسبت به مسائل و احساسات پاك جوانان بي تفاوت باشيم، محال است كه بتوانيم جلوي انحرافات ديني و اخلاقي نسل آينده جوان را بگيريم. رهبران فكري جامعه ايران اگر خواهان هدايت و ارشاد و رهبري نسل جوان باشند چاره اي جز اين ندارند كه از نزديك با درد و رنج جوانان آشنا شوند و با زبان و منطق آشنا گردند. امّا افسوس كه پيش از آن كه ما فكري به حال اين نسل سازنده كنيم، دشمنان دين ما درد اين نسل را يافتند و دوايي مسموم به آنان دادند.
استاد مطهري فعاليت هاي يزرگان دين را در زمينه ي رهبري و هدايت نسل جوان كافي نمي داند و مي فرمايد:
ما به قدر كافي در زمينه هاي مختلف اسلامي، كتاب به زبان روز عرضه نكرده ايم. اگر ما به قدر كافي آب زلال و گوارا به انسان جوان مي داديم نسل جوان به سراغ آب هاي آلوده (گناهان) نمي رفتند. پس راه مقابله و مبارزه با انحراف نسل جوان اين است كه مكتب اسلام را در همه زمينه ها با زبان روز به طور صحيح عرضه كنيم. استاد مطهري به عنوان يك شخصيت روحاني و حوزه اي مي گويد بايد روحانيون بزرگ ما كارهاي علمي و فكري خود را ده برابر كنند تا بتوانند پاسخگوي نسل جوان امروز باشند. استاد مطهري در هشدار به طبقه روحانيت در حوزه مي گويد: بقا و دوام روحانيت و اسلام به اين است كه روحانيت دين به انتظارات نسل امروزي توجه كنند چون انتظازات نسل گذشته تفاوت اساسي دارد. استاد مطهري برخلاف كساني كه نسل جوان را يك نسل خام و احساسي و غيرپخته مي داند معتقد است كه بر عكس نسل جوان نسلي لجوج نيست، بلكه آمادگي زيادي براي دريافت حقايق ديني دارد.
