يكي از علل توفيقات استاد مطهري رحمه الله پرهيز از افراط و تفريط در امور زندگي و مسائل اجتماعي و سياسي بود. حجت الاسلام والمسلمين مصطفي زماني در اين باره مي‏گويد: «استاد بزرگوار ناگزير بودند از يكسو، با افكار تند و افراطي - كه معتقد بودند بايد خيلي سريع حتي زودتر از تصميم امام خميني رحمه الله انقلاب پياده شود - مقابله كنند و آنان را از تندروي باز دارند; و از سوي ديگر ناگزير بودند; با افكار انحرافي، التقاطي و استعماري كه با رنگ‏هاي گوناگون خودنمايي مي‏كردند، به خالفت‏برخيزند و از طريق جرايد، سخنراني، تدريس و نشر كتاب به وظيفه خود عمل كنند. استاد [مي] گفتند: «نمي‏شود واقعيت‏ها را منكر شد. وقتي حضرت امام سفارش به وحدت همه مراجع و طلاب و دانشگاهيان مي‏كند، چرا ما كاسه داغ‏تر از آش شويم و اين و آن را بكوبيم؟ اين كوبيدن‏ها مخالف نظر حضرت امام خميني است.»