گاهي گذرا به آثار و گفته ‏هاي مرحوم مطهري رحمه الله، غيرت ديني و حساسيت او را در مسائل اسلامي بر ما روشن مي‏كند. او در تمام لحظات زندگي‏اش خود را موظف مي‏دانست كه از كيان اسلام دفاع نمايد.

در اينجا به نمونه‏ هايي از حساسيت ديني و احساس مسؤوليت در قبال هجوم به ارزش‏هاي اسلامي را در زندگي آن عالم مجاهد مي‏خوانيم:

الف) در عرصه ‏هاي فرهنگي

آيت ا... خزعلي مي‏فرمايد: «ايشان از نوشته‏ هاي منحرفانه‏اي كه به نام اسلام نشر مي‏يافت، رنج مي‏بردند. در ايامي كه حكم تبعيد مرا صادر كرده بودند و من در گوشه‏اي از كوي كن مخفي شده بودم، ايشان مرا پيدا كردند و به آن جا آمدند و با بزرگواري در آن ايام سخت اظهار محبت كردند. به ايشان گفتم: چه مي‏نويسيد؟ گفتند: درباره بعضي از مطالب غرب‏زده‏ها كه به نام اسلام نشر مي‏دهند. گفتم: من در اين باره چيزي يافته‏ام. با عطش عجيبي سراغ آن را گرفتند. كتاب را به ايشان دادم و با اشتياق آن را گرفتند. بعد گفتم: استاد! اگر عيب‏هايي دارند كه مي‏نويسيد هنري را هم كه دارند بنويسيد تا بدانند منصفيد و خيال نكنند كه مهاجم‏ايد.

گفتند: بناي من است كه اگر هنري هم دارند بنويسم ولي، به اسلام دارد حمله مي‏شود، به اسلام دارند ضربه مي‏زنند، به نام اسلام دارد مطالبي گفته مي‏شود كه بر خلاف اسلام است.»

ب) حمايت از فدائيان اسلام

حمايت استاد مطهري از فدائيان اسلام يكي ديگر از نمونه‏ هاي غيرت ديني اوست. چرا كه فدائيان اسلام تبلور غيرت ديني در عصر رواج فحشا و بي‏بند و باري در رژيم پهلوي بودند.

نويسنده محقق آقاي دواني كه از نزديك با روحيات استاد مطهري رحمه الله آشنا بوده است، مي‏گويد: «شهيد مطهري رحمه الله با فدائيان اسلام و افكارشان هماهنگ بود، بارها از شهيد نواب شنيدم كه با احترام از آقاي مطهري رحمه الله ياد مي‏كرد و از احوال او جويا مي‏شد. استاد مطهري رحمه الله كه گاهي در جلسات فدائيان اسلام شركت مي‏كرد، در بعضي از جلسات خطاب به نواب مي‏فرمود: «در حسن نيت و شور ديني و پاكي هدف شما و رفقايتان شكي نيست.» ايشان در ادامه مي‏گويد: «تا آن جا كه به ياد دارم، شهيد مطهري رحمه الله تا آخر هم به ياد فدائيان بود.»

ج) تذكر مستقيم

آقاي هادي جوان مي‏گويد: «استاد مطهري رحمه الله در سال 1349 در تالار دانشكده پزشكي دانشگاه مشهد، تحت عنوان «اسلام و مقتضيات زمان‏» سخنراني داشتند. بنده نيز در آن جلسه حضور داشتم. چند تن از دانشجويان دختر، بدون حجاب در آن سخنراني شركت كرده بودند. مرحوم استاد مطهري به محض ديدن آن صحنه، بسيار ناراحت‏ شدند و گفتند: «من در تهران به آقاي دكتر راميار گفته بودم كه، اگر قرار باشد سخنران جلسه من باشم، بايد وضع از اين بهتر باشد. اين چه وضعي است كه اين جا دارد؟»

د) اقدامات عملي

دكتر علي مطهري در رابطه با حساسيت ‏شديد استاد مطهري رحمه الله نسبت‏به گروه‏هاي مخالف و ضد اسلامي مي‏گويد: «در راهپيمايي عظيم عاشوراي سال 57 تهران، در بين راهپيمايان، ميني بوسي حركت مي‏كرد كه در بالاي آن رهبر گروه فرقان و يكي از اعضاي برجسته سازمان مجاهدين خلق (مناققين) كه هر دو لباس روحانيت‏بر تن داشتند، مشغول تشريح آرم سازمان مجاهدين خلق براي مردم بودند. عده‏اي از افراد آگاه و بيدار، موضوع را به اطلاع چند تن از روحانيون رساندند. آن‏ها از مداخله منع كردند و گفتند: در اين شرايط صلاح نيست درگيري ايجاد شود. سرانجام موضوع را به اطلاع استاد شهيد رساندند، ايشان با صراحت گفتند: «به هر قيمتي شده بايد اين آرم را پائين بياوريد، حتي به قيمت كشته شدن اين افراد، اين‏ها براي آينده برنامه‏هاي خطرناكي دارند.»